Houn & Baas

 

Het is 2021, het jaar dat ik met pensioen ga. Onze dochter gaat trouwen en dus het ouderlijk huis gaat verlaten. Op zich niet erg,want dat hoort zo, wat wel wat minder is is dat zij onze Friese stabij mee neemt. De hond die op haar verzoek gekocht is en die haar weer het huis uit heeft weten te krijgen. Dus Sybe gaat ons ook verlaten.

 

 

Maar wat dan, ik ben zelfstandig ondernemer en run het horeca gedeelte van een watersportvereniging in het hartje van Rotterdam.

Waar ik door de pensioengerechtigde leeftijd mee ga stoppen.

 

Op 1 augustus 2021 is de laatste werkdag voor ons.

Thuis hadden mijn vrouw en ik al eens gesproken dat het wel heel stil zou worden zo met z’n tweetjes.

De gedachten gingen uit naar een pupje, niet gelijk maar over een poosje.

Nou je begrijp het wel, na de fokster van onze eerste Fries, Yvonne Jonkers, gebeld te hebben voor wat informatie belde zij heel snel terug met de mededeling dat er binnenkort een nestje gaat komen waar Sybe zijn moeder ook vandaan komt. Dus bellen maar.

Het nestje zou in mei 2021 komen en ik moest nog tot augustus mijn bedrijf runnen.

Geen probleem want de pup zou mee kunnen naar de haven samen met Sybe.

Het nestje is geboren op 20 mei, bij de fokster Suzanne de Kort. Van het hondenhotel van de Mollehoeve.

Zij vond het geen prettig idee om deze pup daarmee naar toe te nemen en stelde bij hele hoge uitzondering voor om de pup nog even wat langer bij moeder Csaar te laten.

Inmiddels had de pup de keuze op ons laten vallen, en niet andersom door de goede begeleiding en vele raadzame tips van Suzan waar wij haar nog steeds dankbaar voor zijn kwam Fyr Fedja van de Mollehoeve bij ons wonen.

Een pittig hondje zo omschreef Suzan de pup, maar ook een verschrikkelijke knuffelaar, een hondje waar je wat mee moet doen.

Wij hebben hem de roepnaam Boyke meegegeven.

 

En hier begint het, naar huis met op de achterbank een zeven jaar oude stabij reu (wel geholpen) en een pupje van twaalf weken die het allemaal maar spannend vindt. In het mandje waar we dachten hem in te vervoeren was geen interesse. Op schoot bij dochterlief en dichtbij zijn, noem het maar, halfbroer was veel leuker dan in zo’n stom mandje. Thuis gekomen was het wel even wennen voor Boyke.

Doordat Boyke wat langer onder moedersvleugels heeft vertoefd en Suzan al een forse stap heeft gemaakt met het zindelijk maken en socialiseren hadden wij het redelijk makkelijk.

Boyke aarde goed bij ons en ook in de buurt waar Sybe al bekend stond als een lieverd en zachte hond, kwam er deze pluizebol bij die ook zijn aandacht opeiste.

Wij wonen aan de rand van Rotterdam dicht in de buurt van bos, park en een groot watergebied.

Boyke ontpopte zich als een zeer loyale hond s ’avonds ligt hij het liefst heel dicht bij een van ons.

In de puppy tijd was het een vrolijk, ondeugend maar vooral een leergierig vriendje.

Tijdens de training die wij samendeden was het een voorbeeldige leerling, helaas buiten was hij weer alles vergeten en deed hij de bananen weer in de oren.

Zo werden we van pup naar puber.

Samen met Sybe waar we oppas opa en oma van zijn is het een koppel waar we heel veel plezier mee hebben.

We wandelen ongeveer op de grote omloop zo’n anderhalf uur per dag en daarna nog wat korte rondjes van een kwartier tot half uur.

Wij zijn bijna twee en een half tot drie uur buiten per dag.

Ravotten met zijn halfbroer en rennen door het park of bos zijn de favorieten bezigheden. Wat ook fijn is als je dichtbij het water en stads strand woont dat je bijna elke dag kan zwemmen, soms denk ik dat we een Friese zeehond hebben gekregen.

Boyke is ontembaar en heeft een uithouding vermogen waar Max Verstappen jaloers op is. Geef  hem een bal en je bent zomaar een uur verder.

En zo brengen wij samen onze dagelijkse tijd door.

Iedereen zegt het over zijn Houn maar de onze is de ……

 

 

Steef ,Marijke Boerman de trotse bezitters van twee geweldige Friese Stabij’s